وب سايت ساخت بازار مرجع مصالح و خدمات ساختماني مانند لامپ رنگ و پوشش ساختماني و تزئيني كولر آبي چسب بتن بلوك سقفي هوشمند سازي ضديخ بتن سيويل لامپ شمعي پلي پروپيلن ساندويچ پنل آب بندها(واتر استاپ) پروفيل آزمايشگاه خاك معماري پوشش صنعتي تاصيصات ايزوگام و آسفالت توالت فرنگي كلاه ايمني تجهيزات توري مرغي خط تراز ليزري پله ايزوگام و آسفالت مولد برق مشخصات مصالح سازه فضائي سازه هاي بتني فلاورباكس عايق ساخت بازار كارشناسي آلاچيق سنگ مصنوعي شومينه هاي گازي آژير ملات آماده لوله آبرساني مولد برق است.
رواني و كارآيي بتن چيست ؟ منظور از رواني و كارآيي بتن شكل پذيري بتن مي باشد كه توسط آزمايش اسلامپ بتن اندازه گيري مي گردد. كارآيي و رواني بتن تاثير زيادي در كيفيت و اجراي بتن دارد . بتن هاي با كارآيي كم مي توانند باعث تراكم ناكافي بتن و صعوبت در اجراي بتن گردند. البته بايد توجه داشت در همه آيين نامه هاي بتن ميزان كارآيي بتن محدود گرديده است. چرا كه كارآيي بالاي بتن به منزله استفاده زياد از آب بوده ( مگر اينكه از افزودني هاي بتن استفاده گردد ) و اين امر باعث كاهش دوام و مقاومت بتن مي گردد. فوق روان كننده بتن با كاهش آب بتن باعث صرفه جويي در مصرف سيمان و سادگي عمل تراكم و اختلاط بتن مي گردد. فوق روان كننده ها در مقايسه با روان كننده ها داراي اثر قوي تري هستند. اين مواد ضمن حفظ انسجام بتن و بدون كاهش مقاومت آن باعث افزايش كارايي آن مي شوند. علاوه بر اين، اين مواد قادرند آب مورد نياز بتن را به ميزان ۲۵ تا ۳۵ درصد كاهش دهند و مانع آب انداختن آن شوند؛ لذا باعث افزايش بسيار زياد مقاومت بتن مي شوند. توسعه ي آينده بتن وابسته به افزودني هاي آن مخصوصا فوق روان كننده بتن است. در ساختمان بزرگراه ها براي كسب مقاومت اوليه بالا از فوق روان كننده بتن استفاده مي شود. لذا بهترين روش براي افزايش رواني و كارآيي بتن استفاده از روان كننده يا فوق روان كننده بتن مي باشد. اين امر مي توانند باعث گردد بدون افزايش نسبت آب به سيمان باعث سهولت در اجرا و تراكم بهتر و مناسب بتن گردد. روان كننده بتن مناسب براي استفاده در پمپ بتن كه خاصيت ديرگير بتن دارد و بصورت مايع عرضه مي گردد و خاصيت روان كنندگي بسيار خوبي به بتن مي دهد. روان كننده بتن كلينيك فني و تخصصي بتن ايران باعث تسهيل در عمليات پمپ بتن مي گردد. از اين روان كننده بتن علاوه بر اين كه در پمپ بتنميتوان استفاده كرد كاربرد هاي ديگري چون در ساخت بتن آماده مخصوصاً براي حمل در فاصله هاي نسبتاً طولاني دارد. در بتن ريزي در هواي گرم استفاده از اين روان كننده بتن توصيه مي شود. بتن پمپ پذير و تسهيل در كار پمپ بتن : استفاده از اين فوق روان كننده بتن قدرت مانور پمپ بتن را افزايش مي دهد. همچنين براي پمپ كردن آسان بتن مي توان از فوق روان كننده توليدي شركت كلينيك فني و تخصصي بتن ايران استفاده كرد كه باعث مي شود كه استهلاك پمپ بتن پايين بيايد. استفاده از روان كننده بتن در زمان بتن ريزي هاي حجيم كه مي بايست يكپارچه اجرا شوند مناسب مي باشد. كاربرد فوق روان كننده بتن : از اين فوق روان كننده بتن در زمان بتن ريزي در هواي سرد و براي بتن يا ملات ترميمي استفاده مي شود. همچنين اين فوق روان كننده بتن به عنوان يك فوق روان كننده زودگير و كاهش دهنده آب در بتن براي كسب رواني و مقاومت بالا مخصوصا مقاومت هاي اوليه بالا استفاده مي شود. سوپر روان كننده يا فوق روان كننده بتن كه بر پايه تكنولوژي توليد پليمرها توليد مي شود. اين نوع فوق روان كننده بتن به عنوان كاهش دهنده آب بتن براي كسب رواني و مقاومت بالا استفاده مي در ساخت بتن هاي پيش تنيده و پس تنيده در ساخت بتن حجيم , بتن ريزي در هواي گرم كاربرد دارد. سوپر روان كننده بتن يا فوق روان كننده بتن بر پايه پلي كربوكسيلات: اين سوپر روان كننده يا فوق روان كننده بر پايه پلي كربوكسيلات روان كننده بتن مايع بر پايه پلي كربوكسيلات اصلاح شده مي باشد كه براي ساخت بتن هاي ويژه طراحي شده است. براي ساخت بتن خود تراز و خود متراكم و بتن هايي كه الزامات آيين نامه اي آن به حداقل رساندن نسبت آب به سيمان را در حد نهايت درخواست نموده . سوپر روان كننده بتن يا فوق روان كننده بتن بر پايه پلي كربوكسيلات فابير در ساخت بتن حجيم موجب رواني بالا مي شود.هم چنين با استفاده از اين روان كننده بتن پمپ پذيري بالارفته و باعث مي شود كه استهلاك پمپ بتن پايين بيايد. اين سوپر يا فوق روان كننده بتن نسبت آب به سيمان را در بتن حجيم كاهش مي دهد و مقاومت بتن حجيم را بالا مي برد. روان كننده هاي بتن اولين نسل توليد شده افزودني بتن مي باشند كه بر پايه ليگنوسولفونات بوده و معمولا براي بتن هاي معمولي با نسبت آب به سيمان بيشتر از 0/45 كاربرد دارند. ابر روان كننده ها آخرين و جديدترين نسل روان كننده هستند كه بر پايه پلي كربكسيلات بوده و براي توليد بتن هاي ويژه از جمله بتن خود تراكم كاربرد دارند. اين نوع روان كننده ها گران هستند و معمولا براي بتن با نسبت آب به سيمان كمتر از 0/4 كاربرد دارند. نحوه اثر روان كننده بتن چگونه است؟ اين مواد بر روي ذرات سيمان مي نشينند و با باردار كردن ذرات سيمان، ايجاد نيروي دافعه بين ذرات مي كنند بنابراين ذرات همديگر را دفع كرده و بتن روان مي شود. روان كننده هاي بتن به چه منظور در بتن به كار مي روند؟ روان كننده ها ي بتون براي سه منظور در بتن به كار مي روند: 1. در بتن با نسبت آب به سيمان برابر با بتن شاهد، باعث افزايش رواني بتن شده و بتن را بدون كاهش مقاومت، كار پذير مي كنند. 2. در بتن با نسبت آب به سيمان كمتر نسبت به بتن شاهد، رواني كافي را به بتن مي دهند و باعث افزايش مقاومت بتن مي شوند. 3. در بتن با عيار سيمان كمتر، مي توانند به وسيله كاهش نسبت آب به سيمان و تامين رواني باعث صرفه جويي در مصرف سيمان شوند. دوغاب ميكروسيليس چيست و چه مزيتي نسبت به ژل ميكروسيليس دارد؟ از اختلاط آب با پودر ميكروسيليس، مخلوط هاي %60-42 ميكروسيليس در آب تهيه مي شود كه نسبت به ژل ميكروسيليس حاوي مقدار بيشتر پودر ميكروسيليس مي باشد. دوغاب %50 ميكروسيليس در آب داراي دانسيته 1400kg/m3 بوده كه داراي ميكروسيليس خشك به مقدار 700kg/m3 است. اين دانسيته نسبت به شكل پودري ميكروسيليس كه دانسيته حدود 300kg/m3 دارد تقريبا 2 برابر بوده و لذا هزينه هاي حمل و نقل را تا 2 برابر كاهش مي دهد. بتن حاوي روان كننده بعد از 48 ساعت به گيرش نهايي نرسيده و در هنگام باز كردن قالب فرو ريخته است. علت چيست؟ پس از بازديد كارشناسان فني از پروژه و بررسي مشكل، مشخص گرديد پس از افزودن روان كننده متاسفانه هيچ اصلاحي در طرح اختلاط بتن صورت نگرفته است و رواني بيش از حد باعث جدا شدن سنگدانه (Segregation) گرديده و خروج شيرابه بتن از درزهاي قالب باعث تهي شدن بتن از خمير سيمان گرديده و نهايتا چيزي كه در قالب باقي مانده شن و ماسه بوده است. پس از كاهش آب اختلاط به ميزان 15 درصد بتن همگني خود را بدست آورده و در ادامه عمليات به كار گرفته شد. آيا استفاده از افزودني هاي بتن باعث كاهش مقاومت فشاري بتن مي گردد؟ برخي افزودني هاي شيميايي بتن در استاندارد 2930 ايران داراي مشخصات فني استاندارد است. در اين استانداد اجازه داده شده است بصورت محدود براي برخي از افزودني هاي شيميايي با كاهش مقاومت در مقايسه با مخلوط شاهد (كنترل) رو برو باشيم. در اين رابطه نظر شما را به جدول زير جلب مي كنم. اما بايد در نظر داشت اجازه براي كاهش مقاومت در مشخصات استاندارد، الزاما به معناي پايين آمدن مقاومت بتن با محصولات موجود نخواهد بود. حداقل مقاومت در مقايسه با مخلوط شاهد (درصد) بنابراين در 8 مورد از 13 مورد اجازه كاهش مقاومت وجود دارد. بديهي است در استفاده از روان كننده اي كه براي كاهش نسبت آب به سيمان يا كاهش مصرف سيمان بكار مي رود با افزايش مقاومت روبرو مي شويم بويژه در طرح هاي اختلاط آزمايشگاهي و كارگاهي، تاثير اين مواد چشمگير است. هم چنين مي توان گفت كه با مصرف دوده سليسي يا برخي مواد معدني پودري به شرط اينكه با كاهش نسبت آب به سيمان روبرو نشويم مي توان مقاومت هاي دراز مدت وبي را بدست آورد و در مورد دوده سيليسي مقاومت هاي كوتاه مدت 7 و ميان مدت 28 روزه نيز با افزايش همراه است. ضمنا بايد اذعان كرد كه هدف از مصرف افزودني ها همواره افزايش مقاومت نيست بلكه خواص ديگري مانند دوام و نفوذ ناپذيري و يا امكان پذيري يك سازه مطرح است كه بدون اين مواد، دستيابي به اين خواسته ها ميسر نمي گردد. در استاندارد EN934 ، مشخصات افزودني ها همان مشخصات استاندارد 2930 ايران است. استاندارد ASTM C494 هفت نوع افزودني شيميايي را مطرح كرده است كه براي يك نوع آن كاهش مقاومت تا 90 درصد را منظور نموده است (كندگير كننده). هم چنين براي زود سخت كننده ها مقاومت 6 ماهه و 1 ساله تا 90 درصد مجاز دانسته است. در ASTM C1017 براي فوق روان كننده (با نسبت آب به سيمان برابر) از نوع خنثي و ديرگير، كاهش مقاومت 3 روزه تا يكساله را تا 90 درصد مجاز دانسته است. هم چنين در ASTM C260 براي مواد حباب زا مقاومت 3، 7 و 28 روزه مي تواند 90 درصد مخلوط شاهد باشد. آيا مي توان از حباب زايي بتن براي نفوذ ناپذير نمودن بتن استفاده نمود؟ استفاده از مواد حبابزا بويژه اگر با حفظ رواني و كاهش مصرف آب همراه باشد به كاهش نسبت آب به سيمان نيز منجر مي شود و همراه با كاهش نفوذ پذيري ناشي از وجود حبابهاي پراكنده ريز مي تواند بسيار مفيد باشد اما نفوذ ناپذيري كامل حاصل نمي گردد. با مصرف حباب زا جذب آب و جذب آب موئينه معمولا كمتر مي شود استفاده از نسبت آب به سيمان كم، با مصرف فوق روان كننده در كنار مصرف مواد بند كننده از نوع دافع آب يا انواع ديگر مي تواند مفيد واقع شود. بكارگيري حداكثر اندازه كوچكتر و با دانه بندي ريزتر و مواد پركننده خنثي (پودر سنگ) يا مواد ريز معدني فعال (پزولان ها و سرباره ها) مي تواند به كاهش نفوذ پذيري منجر گردد. اما در صورتيكه هدف از كاهش نفوذ پذيري و جذب آب، بهبود دوام تري و خشكي يا يخبندان و آبشدگي پي در پي هيچ ماده اي جايگزين ماده حباب زا نخواهد شد. آيا استفاده از ضديخ بتن باعث افت مقاومت فشاري مي گردد؟ در ابتدا بايد گفت در استاندارد هاي موجود، ماده اي بنام يخ بتن وجود ندارد و اصطلاحي است كه در ايران به مواد زود سخت كننده و يا زودديركننده شتاب دهنده (Accelerator) به غلط اطلاق شده است و متاسفانه تا كنون مبارزه با برگزيدن اين واژه غلط و نابجا بجايي نرسيده است علت اين مقابله، ايجاد گمراهي در هنگام مصرف اين مواد به ويژه در هواي سرد است. طبق استاندارد ملي 2930 كاهش مقاومت 28 روزه تا 90 درصد مخلوط شاهد مجاز است. در استاندارد ASTM C494 مقاومت 6 ماهه و ا ساله مي تواند حداقل 90 درصد مقاومت فشاري مخلوط شاهد باشد. در ساخت برخي زودسخت كننده (ضديخ ها) از موادي مي توان بهره گرفت كه حداقل تا سن 28 روز شاهد كاهش مقاومت نباشيم. گاه مصرف كننده اين مواد، بدون در نظر گرفتن آب موجود در آن باعث افزايش نسبت آب به سيمان مي شود و اين امر، يعني كاهش مقاومت فشاري بتن، بويزه در سن 28 روز و پس از آن، بطور جدي مشاهده مي شود. بديهي است با مصرف اين مواد و منظور نمودن آب موجود در آن در هنگام ساخت بتن، شاهد افزايش مقاوم در سنين 1 تا 7 باشيم. امروزه در برخي از كشورها ظاهرا مواد ضد يخ بتن نيز توليد و مصرف مي شود كه اين مواد هنوز در ايران بكار نرفته است و موجود نيست. در زمان استفاده از ضد يخ بتن (شتاب دهنده واكنش هيدراسيون) آيا نياز است تا تمهيدات ديگري مد نظر قرار گيرد؟ يكي از زيانهاي استفاده از نام ضد يخ بجاي زودگير كننده يا شتاب دهنده و يا زود سخت كننده آنست كه مصرف كننده به غلط تصور مي كند كه با مصرف اين ماده، جلوي يخ زدن بتن گرفته مي شود. با مصرف اينگونه مواد ممكن است مانند هر ماده ديگر حداكثر 2 درجه سانتيگراد نقطه انجماد را پايين آورد اما معناي آن جلوگيري از يخ زدن و ضديخ بودن نيست.اين مواد باعث تسريع در هيدراسيون سيمان مي شودو در دماي پايين، افزايش مقاومت بيشتري را شاهد خواهيم بود. افزايش سرعت هيدراسيون به افزايش سرعت گرمازائي نيز منجر مي شود و مي تواند كمك بهتري را به ما بنمايد. بهرحال انجام هيدراسيون در حدي كه از نظر مهندسي به ما كمك شاياني بنمايد مستلزم داشتن دماي بتن يا دماي محيط بيش از 5 درجه سانتيگراد است و گرنه تسريع هيدراسيون در دماي نزديك به صفر معنايي ندارد. بنابراين لازم است دستورالعمل هاي بتن ريزي در هواي سرد شامل ساخت بتن با دماي مناسب و ريختن و عمل آوري در دماي مناسب حتما رعايت گردد. آيا ضديخ بتن در فريزر يخ مي زند؟ نقطه انجماد محلول ها به نوع ماده (جرم ملكولي) و غلظت آن بستگي دارد. مواد ضديخ ممكنست در دماي تا c° 10- يخ نزنند اما اگر غلظت آنها به حدي برسد كه در بتن شاهد آن هستيم اين ماده و بتن در دماي 2- تا c° 3- يخ خواهند زد. اصولا مواد زود سخت كننده (به غلط ضديخ) را نمي توان با گذاشتن در فريزر و كنترل دماي يخ زدن مورد آزمون قرار داد. آيا مي توان به جاي ضديخ بتن از فوق روان كننده زودگير استفاده نمود؟ از مواد فوق روان كننده مي توان بعنوان فوق كاهنده آب استفاده كرد. برخي از آنها مي توانند تا 35 درصد كاهش آب و در نتيجه 35 درصد كاهش نسبت آب به سيمان را در پي داشته باشند. با كاهش نسبت آب به سيمان، مقاومت هاي اوليه از رشد خوبي برخوردار مي شوند و در اين مسير واضح است كه سرعت هيدراسيون و گرمازايي نيز بيشتر مي شود. بديهي است در اين را نبايد بدنبال افزايش كارائي بتن با مواد فوق روان كننده بود وگرنه نتيجه چندان مطلوبي را در پي نخواهد داشت. اين امر موجب افزايش مقاومت و دوام بتن در دراز مدت نيز مي شود در حالي كه با مصرف مواد زود سخت كننده (به غلظت ضديخ) نمي توان چنين انتظاراتي را دنبال نمود. يخ زدن بتن پس از مدت حفاظت و عمل آوري ابدا مشكلي را براي بتن هايي كه بدين طريقه ساخته مي شوند بوجود نمي آورد. آيا مي توان از ميكروسيليس به عنوان فيلر استفاده نمود؟ ميكروسيليس Micro silica يا دوده سيليسي Silica Fume از جمع آوري غبار فرآيند توليد مواد فروسيليسي كه از دودكش كوره اين كارخانه ها خارج مي شود بدست مي آيد كه به صورت محصول دوغاب ميكروسيليس 50% در دسترس است. ذرات كروي بسيار ريز اين غبار داراي قطر معمولا 05/0 تا 25/0 ميكرون (بطور متوسط 15/0 ميكرون يا 150 نانومتر) مي باشند. سيليس آمورف موجود در اين ذرات بيش از 85 درصد وزن آنها را تشكيل مي دهد كه مي تواند به راحتي با آهك هيدراته يعني هيدروكسيد كلسيم يا 2 (COH) Ca در محيط مرطوب واكنش دهد و مواد چسباننده اي از نوع سيليكات كلسيم هيدراته و شبيه C-S-H توليد كند. اين ماده چسباننده به افزايش مقاومت و دوام بتن منجر مي شود. ميكروسيليس يا دوده سيليسي يك پوزولان مصنوعي با فعاليت پوزولاني چشمگير محسوب مي شود و نبايد با پودر يا آرد سيليس ميكرونيزه اشتباه گردد. پودر يا گرد سيليس يك پوزولان نيست، حتي اگر به شدت ريز و ميكرونيزه شود. بنابراين واكنشي اتفاق نمي افتد و نقش يك فيلر يا پر كننده يا ماده پودري خنثي را بازي مي كند.. البته ميكروسيليس يا دوده سيليسي در بتن تازه مي تواند نقش مواد پر كننده را ايفاء كند ولي نقش بعدي آن با پودر سيليس به شدت متفاوت است. چنانچه دوده سيليسي يا ميكروسيليس مصرفي در بتن بيش از 15 و در مواردي بيش از 20 درصد وزن سيمان باشد ممكن است همه آن در بتن هرگز وارد واكنش و توليد ماده چسباننده نشود و نقش فيلر يا پر كننده را باز مي كند. نياز به آب دوده سيليسي يا ميكروسيليس در بتن براي ايجاد كارائي لازم چند برابر پودر سيليس است و به دليل ريزي و سطح ويژه فوق العاده آن و كلوخه يا گلوله شدن، نياز به مقدار قابل توجهي فوق روان كننده يا فوق كاهنده آب دارد. در صورت استفاده از محصول دوغاب ميكروسيليس مشكل كلوخه شدن از بين رفته و ميكروسيليس به طور مناسب در بتن پخش مي گردد. چرا بايد دوده سيليسي را همراه با مواد افزودني كاهنده آب بتن مصرف نمود؟ دوده سيليس داراي سطح ويژه 000/150 تا 000/300 سانتي متر مربع در هر گرم مي باشد كه دليل آن اندازه ذرات از حدود 05/0 تا 25/0 ميكرون بنظر مي رسد. با اين سطح ويژه فوق العاده زياد، نياز به آب آن در مقايسه با سطح ويژه سيمان يعني 2800 تا 4000 سانتي مترمربع يا با پودر و گرد سيليس ميكرونيزه يعني 3000 تا 5000 سانتي متر مربع در هر گرم افزايش چشمگيري خواهد داشت. بنابراين بدون مصرف مواد كاهنده آب يا روان كننده راه بجائي نمي بريم و كارائي بتن با كاهش شديدي روبرو مي شود. اما چنين پودر ريزي در هنگام اختلاط با آب به شدت كلوخه مي شود و لازم است به شدت هم زده شود و در حالت معمول براي اختلاط در بتن، لازم است از فوق روان كننده يا فوق كاهنده آب استفاده شود تا ذرات آن بتوانند بهتر از يكديگر جدا و پراكنده شوند و بهتر واكنش دهند. تجربه ها نشان مي دهد كه روان كننده ها يا كاهنده هاي معمولي آب نمي توانند چندان مثمر ثمر واقع شوند و نياز به فوق روان كننده وجود دارد. كلوخه ميكروسيليس علاوه بر كاهش مقاومت فشاري و دوام و افزايش نفوذ پذيري مي تواند به واكنش با قليائي هاي سيمان و بتن منجر گردد و به تدريج ترك خوردگي ناشي از انبساط حاصل از اين واكنش ها بوجود آيد در حاليكه ميكروسيليس را مي توان براي كاهش اين نوع خرابي مصرف كرد به شرطي كه بصورت كلوخه در نيايد. در صورت مصرف محصول دوغاب ميكروسيليس به جاي پودر ميكروسيليس، ميكروسيليس به خوبي در بتن پخش شده و خطر كلوخه شدن وجود نخواهد داشت. آيا مي توان از دوده سيليسي به عنوان ماده واترپروف استفاده نمود؟ دوده سيليسي يا ميكروسيليس (محصول دوغاب ميكروسيليس) كه در مجموعه ذرات بتن حضور پيدا مي كند با ايجاد ماده چسبانده در اثر واكنش با هيدروكسيد كلسيم، پركننده نيز مي باشد و تا حدودي از نفوذپذيري بتن به دليل كاهش اندازه منافذ مويينه مي كاهد. هم چنين كاهش نسبت آب به سيمان مي تواند به نفوذ ناپذيري بتن كمك مي كند. بكارگيري دوده سيليسي به كاهش نفوذ و انتشار يون كلريد در بتن ياري مي رساند اما نقش ماده آب بند كننده با ماده واترپروف بويژه از نوع دافع آب متفاوت است. نقش مواد پودري ميكرونيزه يا مواد پركننده غير محلول در آب از اين نظر شبيه به دوده سيليسي با ميكروسيليس مي باشد. استفاده بيش از حد از مواد افزودني كاهنده آب بتن چه عواقبي دارد؟ مصرف بيش از حد مواد افزودني كاهنده آب يا روان كننده و هم چنين مواد فوق روان كننده يا فوق كاهنده آب براي ايجاد رواني يا كاهش نسبت آب به سيمان يا كاهش مصرف سيما مي تواند به جداشدگي شديد، آب انداختن فوق العاده زياد و هم چنين تاخير زياد در زمان گيرش اوليه و نهائي بتن منجر گردد، به نحوي كه گاه 48 ساعت پس از ساخت، بتن به مرحله گيرش نهائي نمي رسد و بديهي است كسب مقاومت فشاري به شدت به عقب مي افتد. بهرحال در صورت وجود تبخير زياد از سطح بتن ممكنست ترك خوردگي در سطح بتن تشديد شود. گاه تغيير رنگ قابل ملاحظه اي در بتن مشاهده مي گردد اما ديده مي شود كه گهگاه پس از گذشت مدت قابل ملاحظه اي از ساخت بتن، مقاومت هاي بالنسبه خوبي حاصل مي گردد اما معمولا مشكلات اجرائي به كاهش كيفيت بتن و نشست خميري كمك مي كند كه به نوع خود به ايجاد تركهاي ناشي از نشست خميري در بتن منجر مي شود. آيا استفاده از ابر روان كننده مي تواند هزينه هاي طرح اختلاط را كاهش دهد؟ ابر روان كننده واژه اي است كه براي فوق روان كننده اي قوي و يا كاهنده هاي بسيار قوي بكار مي رود و معمولا پلي كربوكسيلاتها را در بر مي گيرد. اين مواد از جمله مي تواند به كاهش 35 درصدي آب مورد نياز بتن براي دستيابي به رواني معين منجر گردد و بدين ترتيب با چنين كاهش آبي، مقاومت بتن را بيش از 50 درصد افزايش مي دهد. كاهش قيمت بتن (مواد اوليه) معمولا وقتي مي تواند اتفاق بيفتد كه عيار سيمان مصرفي در بتن كاهش يابد بنابراين چنين امري با بكرگيري مواد روان كننده، فوق روان كننده يا ابرروان كننده بعنوان كاهنده آب و در نتيجه آن كاهش عيار سيمان بتن مي تواند محقق شود اما همواره كاهش عيار به كاهش قيمت يا هزينه توليد بتن منجر نمي گردد. قيمت سيمان مصرفي، قيمت روان كننده مصرفي و قدرت كاهندگي آب و سيمان با توجه به ميزان روان كننده بكار رفته براي اين مهم در اين رابطه مي باشد. بنابراين همواره نمي توان چنين حكمي را صادر كرد. بنظر مي رسد در كشور ما با افزايش قيمت سيمان و كاهش تدريجي قيمت روان كننده ها از جمله ابر روان كننده ها، در طول سالهاي گذشته گاه همه انواع روان كننده و گاه برخي از آنها امكان كاهش قيمت بتن با رواني ثابت و كاهش مصرف سيمان را فراهم آورده اند. به هر حال در برخي از برهه هاي زماني ممكن است با افزايش قيمت روان كننده ها مواجه شويم و در اين موضع تغييراتي ايجاد شود. چنانچه قيمت حامل هاي انرژي در ايران به سطح موجود جهاني برسد و قيمت سوخت و برق و قيمتهاي وابسته به آن بدون هرگونه يارانه اي باشد، قطعا همه انواع روان كننده از جمله ابر روان كننده ها، كاهش قيمت بتن از طريق كاهش عيار سيمان را به بار مي آورند. اگر رواني بتن ثابت در نظر گرفته نشود و نسبت آب به سيمان ثابت فرض شود، قطعا قيمت بتن با مصرف انواع روان كننده افزايش خواهد يافت اما مشخص نيست كه آيا قيمت اجراي بتن و سازه بتني بالا مي رود يا كاهش مي يابد و اين امر به نوع سازه و دستمزد افراد و هزينه بكارگيري وسايل تراكمي مربوط مي شود.در كشورهاي اروپايي و بسياري از كشورهاي پيشرفته مشخص شده است كه افزايش شديد رواني و بكارگيري بتن خود تراكم به كاهش هزينه تمام شده سازه بتني و بالا رفتن كيفيت آن منجر مي شود. بنابراين در راه مصرف بر روان كننده ها ترديدي را بخود راه نمي دهند. امروزه با نسبت آب به سيمان كمتر و حتي با رواني برابر نيز ممكن است بدون كاهش مصرف سيمان با امكان پذيري دستيابي سريع به مقاومت هاي اوليه مورد نياز، كاهش هزينه عمل آوري بويزه در هواي سرد و باز كردن سريع تر قالب ها، هزينه هاي اجراي سازه بتني را كاهش داد. لازم است در اين رابطه تحقيقات بيشتري در ايران انجام شود و جايگاه اين مواد در پروژه هاي مختلف از نظر كاهش قيمت بتن يا كاهش قيمت سازه بتني بررسي گردد. تفاوت انواع مواد كاهنده آب در چيست؟ انواع مواد كاهنده آب يا روان كننده ميتواند مربوط به قدرت كاهندگي يا روان كنندگي آن با توجه به ميزان مصرف آن باشد. هم چنين با توجه به خنثي بودن، زودگير يا كندگير بودن اين مواد، تقسيم بندي هاي خاصي بوجود مي آيد. امروزه قدرت حفظ رواني يكي از ويژگيهاي اين نوع افزودني ها به حساب مي آيد. تفاوت در ميزان مصرف و قيمت نيز موضوعيت دارد و تعيين كننده است. برخي اوقات، قدرت حفظ انسجام و جلوگيري از جداشدگي اجزاء بتن مي تواند به تفاوت گذاري در اين مواد منجر گردد. روان كننده هاي معمولي بويژه از نوع ليگنوسولفوناتها حداكثر مي تواند به كاهش 12 درصدي آب در بتن (با ثابت بودن رواني) منجر گردد. ميزان مصرف اين واحد در بتن بسته به ميزان كاهش آب 5 تا 12 درصد، بين 2/0 تا 8/0 درصد وزن سيمان خواهد بود در حاليكه ميزان مواد جامد آن بين 38 تا 42 درصد مايع آن باشد. مسلما تغيير در غلظت افزودني هاي روان كننده يا كاهنده آب به تغيير خواص و ميزان مصرف آن منجر مي گردد. فوق روان كننده هايي از نوع فرم آلدئيد نفتالين سولفوناته فشرده با غلظت 33 تا 37 درصد ماده جامد با صرف 5/0 تا 2/1 درصد وزن سيمان، كاهش آب 12 تا 22 درصد را بدنبال دارد. بديهي است مصرف كمتر، كاهندگي آب كمتري را خواهد داشت. فوق روان كننده هايي از نوع فرم آلدئيد ملامين سولفوناته با غلظت حدود 30 تا 32 درصد ماده جامد و با مصرف 5/0 تا 5/2 درصد، كاهش آب حدود 12 تا 25 درصد را در پي دارد. مصرف كمتر مسلما كاهندگي آب كمتري دارد.ابر روان كننده هايي از نوع پلي كربوكسيلات ها با ميزان ماده جامد 40 تا 42 درصد و مصرف 3/0 تا 5/1 درصد وزن سيمان كاهش آب حدود 12 تا 35 درصد را به بار مي آورد. بديهي است در اين مورد نيز با مصرف كمتر اين مواد قدرت كاهندگي آن كاهش مي يابد. ليگنوسولفونات ها ذاتا كندگير هستند و مي توان انواعي از آن با حالت خنثي تا خيلي ديرگير را داشته و حفظ رواني آن نيز خوبست. مواد نفتاليني چندان كندگير نيستند و انواعي از آن با حالت خنثي و ديرگير توليد مي شود اما حفظ رواني جالبي ندارد. مواد ملاميني نسبتا زودگير هستند و انواعي از آن با حالت خنثي يا زودگير ساخته مي شود اما حفظ رواني متفاوت توليد مي شود، كاهنده آب (روان كننده) معمولي خنثي (نوع A) حداقل قدرت كاهندگي آب 5 درصد، كاهنده آب ديرگير(نوع D) با حداقل كاهندگي آب 5 درصد، كاهنده آب زودگير (نوع E) با حداقل كاهندگي آب 5 درصد، فوق كاهندي آب (نوع F) با حداقل قدرت كاهندگي آب 12 درصد، فوق كاهنده آب ديرگير) نوع G) با حداقل كاهندگي آب 12 درصد وجود دارد. اما در اين استاندارد و ساير استاندارد ها، فوق كاهنده آب يا فوق روان كننده زودگير فعلا جايگاهي ندارد. در استاندارد ASTM C1017، اين مواد از نظر قدرت روان كنندگي بررسي مي شود و دو نوع روان كننده يا فوق روان كننده يا ابر روان كننده از نظر خنثي بودن يا ديرگيري با شماره هاي I و ∏ مطرح مي شود. در اين استاندارد فرض شده است نسبت آب به سيمان مخلوط بتن ثابت مي باشد و روان كنندگي آنها بررسي مي گردد. در اين استاندارد ها به قدرت حفظ رواني، هوازايي و موارد مشابه پرداخته نشده است. در استاندارد 2930 ايران و EN934، 7 نوع روان كننده يا كاهنده آب يا فوق روان كننده و فوق كاهنده آب از نوع خنثي، ديرگير مطرح شده است كه در آن روان كننده (با نسبت آب به سيمان برابر(فوق روان كننده زود گير و ديرگير (با نسبت اب به سيمان ثابت) جايگاهي ندارد. در اين استاندارد به ميزان هوازائي و گاه حفظ اسلامپ پرداخته شده است و در همه موارد ميزان كاهش آب يا افزايش رواني مطرح گرديده است. در چه مواردي از زودگير بتن پودري و در چه مواردي از زودگير بتن مايع استفاده مي شود؟ بطور كلي استفاده ار افزودني هاي مايع بهتر از بكارگيري نوع پودري آن (از يك جنس) مي باشد زيرا عمل اختلاط به خوبي انجام مي شود و همگني حاصل مي گردد. بنابراين استفاده از زودگير مايع نيز ارجح است. اگر قرار باشد ماده زودگير در پاشيدن بتن بكار رود، و بكارگيري روش تر مطرح باشد. مواد زودگير اعم از پودري يا مايع در ساخت بتن مي تواند بكار رود. در روش خشك، مي توان مواد پودري را با مواد اوليه بتن ( سيمان و سنگدانه) مخلوط كرد. هم چنين مي توان مواد زودگير مايع را از طريق لوله آب به سر شيلنگي (افشانك) رسانيد يا مواد پودري را در آب اختلاط حل نمود و بكار برد در صورتي حل مواد زودگير امكان پذير است كه اين مواد قابل حل باشد وگرنه تهيه زودگير محلول ميسر نيست. همه موارد فوق وقتي مطرح است كه جنس مواد زودگير پودري و مايع يكي باشد. در صورتيكه جنس آنها متفاوت باشد ممكن است تفاوت هاي ديگري مطرح گردد. بطور كلي تكنولوژي بتن با ترم هاي كارپذيري (Workability) و مقاومت (Strength) تعريف مي شود. بتن تازه بايد داراي قوامي صحيح (Correct Consistency) باشد تا بتوان در حداقل زمان ممكن آنرا در حد لازم متراكم كرد. بتن بايد داراي حداكثر كارپذيري باشد. نكات مهم : 1- ماده افزودني هاي بتن به نحوي بايد با بتون عجين شود كه سريع ترين و يكنواخت ترين توزيع را در مخلوط داشته باشد. 2- حداكثر راندمان، وقتي حاصل مي شود كه افزودني هاي بتن در مراحل انتهايي اختلاط مصالح، سيمان و آب به آن اضافه شود. 3- براي بچ هاي حجيم بايد دقت بيشتري در توزيع مواد افزودني بتن جهت رسيدن به كارپذيري مطلوب بعمل آيد. 4- نحوه و مراحل افزودن ممكن است روي زمان گيرش و مقاومت فشاري موثر باشد. 5- تاثير روش اضافه كردن مواد افزودني را مي توان با مقادير مصرف (Dosage) مختلف براي بدست آوردن بتن با عملكرد واحد نيز ارزيابي كرد. 6- مصرف اتفاقي مقدار بيشتر افزودني هاي بتن به اندازه 2 الي 3 برابر مقدار توصيه شده از طرف توليدكننده، سبب تاخير قابل ملاحظه اي در زمان گيرش، كاهش در مقاومت فشاري اوليه (در 24 تا 48 ساعت اوليه)، افزايش هواي توليد شده در بتن و تغيير ساير خواص مي شوند. البته تجربه نشان داده است كه در اين حالات با كيورينگ (عمل آوري) طولاني مقاومت فشاري در سنين بالاتر آسيب نمي بيند (كاهش نمي يابد) بعلاوه بتن بايد بتواند در حداقل زمان تا آنجاييكه لازم است كسب مقاومت نمايد يعني بتن بايد داراي مقاومت فشاري (Compressive Strength) و دوام (Durability) كافي نيز باشد. قانون اساسي تكنولوژي بتن اين است كه خواص بتن در وهله اول به تمامي به نسبت آب به سيمان بستگي دارد. هر چه نسبت آب به سيمان كم باشد، كيفيت بتن (استاندارد و خوب متراكم شده) بهتر است. از جمله افزودنيهاي بتن كه در جهت تامين موارد فوق الذكر كاربرد دارد روان كننده ها و فوق روان كننده ها را ميتوان نام برد. روان كننده ها (كاهش دهنده آب ) (Plasticizers Water Reducers) مواد آلي يا تركيبي از مواد آلي و معدني هستند كه براي تامين اهداف زير بكار مي روند: 1- رسيدن به مقاومت بالا از طريق كاهش نسبت آب به سيمان با حفظ كارپذيري در حد مخلوط بدون افزودني هاي بتن. 2- حفظ كارپذيري با كاهش مقدار سيمان براي كم كردن گرماي ناشي از هيدراسيون در بتن حجيم. 3- افزايش كارپذيري جهت تسهيل بتن ريزي در محل هاي غير قابل دسترسي. مطابق طبقه بندي كاربردي ASTM C 494 مواد روان كننده به دسته هاي زير تقسيم ميشوند: نوع A : فقط به عنوان كاهش دهنده آب (Water Reducing Agent ) نوع D : در صورتي كه خاصيت كاهش دهندگي آب با خاصيت به تاخير انداختن گيرش (Set-Retardation) توام باشد. نوع E : در صورتي كه خاصيت كاهش دهندگي آب با خاصيت زودگير كنندگي همراه باشد. اهداف استفاده از افزودني هاي بتن، كاهش دهنده آب: 1- براي افزايش كارپذيري بدون افزايش مقدار آب يا كاهش مقدار آب با ثابت نگهداشتن كارپذيري. 2- براي كاهش يا ممانعت از نشست (Settlement). 3- براي اصلاح نرخ يا ظرفيت آب آوري يا هر دو. 4- براي كاهش جداشدگي دانه ها. 5- براي بهبود بخشيدن به قابليت پمپ شدن. 6- براي تسريع نرخ كسب مقاومت. 7- براي افزايش دوام. 8- براي كاهش نفوذ پذيري. 9- براي افزايش چسبندگي بتن به آرماتورهاي فولادي. مكانيزم عمل تركيبات اصلي و فعال روان كننده هاي بتن ، موادي با سطح فعال (Surface Active) هستند كه در فصل مشترك دو فاز غير قابل اختلاط (Immiscible) جمع مي شوند و نيروهاي فيزيكي – شيميايي را در اين سطح تماس داخلي تغيير مي دهند. اين مواد (Surface Active Agent) روي دانه هاي سيمان جذب شده و به آنها بار منفي مي دهد كه سبب دفع شدن (دور شدن) اين ذرات از هم و تثبيت حالت پخش شدگي آن ها مي شود ، حباب هاي هوا نيز دفع شده و نمي توانند به ذرات سيمان بچسبند. علاوه بر اين، بار منفي سبب بوجود آمدن پوسته اي منظم از مولكولهاي آب دور هر ذره شده و در نتيجه موجب جداشدگي ذرات از هم مي شود. چون آزادي بيشتري براي حركت ذرات وجود دارد و آبي كه در اثر سيستم فولكوله شدن تحت قيد است آزاد مي شود و براي روانسازي مخلوط در دسترس قرار مي گيرد و در نتيجه كارپذيري افزايش مي يابد. انواع روان كننده هاي بتن دسته اصلي مواد و تركيبات روان كننده هاي بتن به شرح زير است: 1-اسيدهاي ليگنو سولفونيك (Lignosulphonic Acids) و نمك هاي آنها 2- فرمول هاي اصلاح شده و مشتقات اسيدهاي ليگنوسولفونيك و نمك هاي آنها 3- اسيدهاي كربوكسيليك و هيدروكسيلات (Hydroxylated) ، (Carboxylic Acids) و نمك هاي آنها 4- فرمولهاي اصلاح شده و مشتقات اسيد كربوكسيليك ، هيدرواكسيلات و نمك هاي آنها 5- مواد ديگر شامل: نمكهاي روي، فسفاتها، كلريدها، كربوهيدراتها، پلي ساكاريدها، اسيدهاي قند ، بعضي از مواد پليمري مانند مشتقات ملامين ، مشتقات نفتالين و غيره. مواد اصلي كه در تهيه روان كننده هاي بتن مصرف ميشوند اغلب داراي ديگر خواص غير مطلوب هستند مانند كندگيري، هوازايي، و... بنابراين به طور معمول با ساير تركيبات جهت كاهش و حذف اثرات منفي و بهبود اثرات مثبت مخلوط ميشوند. توجه: 1-روان كننده هاي بتن با بيشتر انواع سيمان ها قابل استفاده هستند. 2- اثرات ناشي از هر افزودني هاي بتن بستگي به مقدار مصرف (Dosage) و طبيعت آن دارد. 3- روان كننده هاي بتن به مقدار 1/0 تا 4/0 درصد وزن سيمان مصرف مي شوند. با توجه به كميت آنها بايد نحوه مصرف و توزيع يكنواخت آنها در بتن به دقت كنترل شود. به همين دليل محصولات محلول در آب بر نوع خشك و پودري آنها ارجحيت دارد. اثر روان كننده هاي بتن روي بتن سخت شده الف) مقاومت الكتريكي كاهش مقدار آب ناشي از بكار بردن روان كننده ها سبب افزايش مقاومت 28 روزه ملات و بتن مي شود. با ثابت نگهداشتن كارپذيري مقاومت بين 2 تا 20 درصد و گاه تا 40 درصد افزايش مييابد. ممكن است مقاومت 24 ساعته در اثر خاصيت به تاخير انداختن گيرش بعضي از روان كننده هاي بتن كاهش يابد ، اما در موارد ديگر افزايش در سرعت گيرش و كسب مقاومت مشاهده شده است. كسب مقاومت با ليگنو سولفونات كلسيم براي ملات ساخته شده از سيمان پرتلند بسيار چشمگير ولي براي سيمان هاي پوزولاني و سرباره اي كم است. عموماً مصرف بيش از اندازه لازم (Over Dosage) روان كننده هاي زود گير كننده بتن نه تنها گيرش را به تـاخير مي اندازد بلكه بخصوص در روزهاي نخست مقاومت را كاهش مي دهد. ب) افت ناشي از خشك شدن (Drying Shrinkage) روان كننده هاي بتن افت ناشي از خشك شدن را بر حسب نوع و مقدار مصرف افزايش مي دهند. تاثير روان كننده هاي بتن روي خواص ملات و بتن: الف) كاهش آب اختلاط (Mixing Water) كم كردن آب همراه با ثابت نگهداشتن كار پذيري بطور محسوسي مقاومت مكانيكي بتن را افزايش داده ، خطر جداشدگي دانه ها را كم و يكنواختي و تراكم مخلوط را بهبود مي بخشد. ميزان كاهش آب در اثر مصرف اين نوع مواد افزودني مشروط بر اينكه اثرات نامطلوبي مشاهده نشود از 5 تا 15 درصد است. در بسياري از موارد بخشي از اين كاهش ناشي از خاصيت هوازايي (Air-Entraining) افزودني هاي بتناست. مقدار واقعي كاهش آب بستگي به مقدار سيمان، نوع مصالح سنگي، پوزولانها و مواد هوازا (در صورتي كه در بتن بكار رفته باشد) و شرايط محيطي دارد. بنابراين ساختن مخلوط هاي آزمايشي براي بررسي و رسيدن به خواص بهينه و مطلوب و در ضمن اطمينان از عدم وجود عوارض جانبي نامطلوب مانند جداشدگي دانه ها، آب آوري (Bleeding) و كاهش كارپذيري با زمان (يا كم شدن اسلامپ) و... ضروري است. ب) افزايش كارپذيري (Workability) كارپذيري مخلوط با به كاربردن روان كننده بتن در حالتي كه نسبت آب به سيمان ثابت نگاه داشته شود، بهبود مي يابد. ميزان تاثير روان كننده بتن و مقدار مصرف بهينه آن بستگي به عوامل مختلفي كه عموما به طور همزمان عمل مي كنند دارد. از جمله تركيب كاني كلينكر نقش عمده اي دارد بر همين اساس مقدار مصرف بهينه اين نوع افزودني بتن با افزايش مقدار آلومينات ها زياد مي شود. روش افزودن مواد افزودني بتن كاهش دهنده آب به بتن 1- شن، ماسه و سيمان را با 50 درصد آب اختلاط به مدت 15 تا 30 ثانيه هم بزنيد. 2- ماده افزودني بتن را در مقداري آب (تا 30 درصد آب اختلاط) حل كرده و آن را به تدريج به مخلوط فوق اضافه كنيد. 3- باقيمانده آب اختلاط را تا بدست آمدن كارپذيري (اسلامپ) مطلوب و مورد نظر به مخلوط بيافزايد. تيم تحقيقاتي ساخت بازار
ساير خدمات و محصولات مرتبط با كاشي و سراميك شركت هاي مصالح ساختماني سنگ مرمريت lwhgp shojlhkd آهن سيمان سفيد تيغه ديواري مصالح پنل توالت فرنگي پاركت نمايشگاه ساختمان ساخت بازار قالب مدولار مشعل آلاچيق ديگ تاسيسات نيمكت مصالح ساختماني سيمان رنگي تامين كنندگان نقشه برداري آشپزخانه ساخت بازار فلاورباكس لوله پي وي سي و پلي پروپيلن شومينه توري مرغي حوله خشك كن سازه فلزي ساخت بازار ترميم كننده و اپوكسي مصالك پكيج برقي لوازم خانه دوردوشي مشخصات فني آبگرمكن گازي ديوار سبز درب داخلي وان و جكوزي كاغذ سينك آجر و سفال پله ترانسفورماتور shoj fhchv ساخت بازار دكوراسيون سقف سيمان پرتلند پوزولاني دفاتر طراحي و نظارت مصالح ساختماني گروت اپوكسي درب ضد سرقت اسپيسر پروفيل چند منظوره سنگ تراورتن وان و جكوزي قيمت مصالح shojlhk تيغه پروفيل پرده جارو برقي صنعتي آجر نسوز كف مقالات مولد برق چراغ پاركي جدول بتني سشنافذشظشق سيم و كابل محصولات فرفوروژه بتن آماده واش بتن كولر آبي مشاركت شير كابينت سنگ گرانيت تاسيسات بتونير سايبان سطل زباله آجر نسوز آلومينيومي فن كوئل ساخت و ساز سيمان كاشي و سراميك سايبان مصالح ساختماني سيمان پرتلند آهكي پاركت چوبي واترجت بلوك ديواري سبك نورافكن سقف شيشه اي(آي گلس) آبگرمكن برقي كتاب ساخت الكترو پمپ كانكس چسب توتال بنائي رنگ سيمان پوزولان كلاه ايمني لامپ هالوژن شيشه زير دوشي جارو برقي دفاتر نظارت و اجرا ساخت بازار شيشه بالكن متحرك سيمان سفيد ساخت_بازار هود جكوزي شومينه سايبان دفاتر طراي و نظارت سنگ تراورتن بتونير تيرچه الكتروپمپ كابينت آشپزخانه تابلوي برق اجاق گاز پروفيل حمام قالب قيمت مصالح ساخت_بازار KWC درب بازكن تصويري تيرچه كليد سايت ساختمان lwhgp مجريان لودر بالابر رادياتور كالاي اصل تزئينات روشوئي نيم پايه فلاورباكس آزمايشگاه خاك شيرآلات بهداشتي شيرآلات عمده فروش ساختمان كانكس فر آشپزخانه بتن شات كريت عايق هاي رطوبتي بالابر متر ليزري لامپ شمعي كالاياب سنگ مصالخ سيستم حفاظتي پيش ساخته تجهيزات بهداشتي خاكبرداري سيمان سفيد بانك اطلاعاتي عايق هاي حرارتي كليد و پريز تاسيسات توالت فرنگي رنگ صنعتي مسخصات فني توتال استيشن گچ بري سقف ساختمان تاوركرين تابلو برق برق اضطراري دوردوشي واترجت رنگ و پوشش صنعتي و حفاظتي مرمريت مصالح ساختماني چسب بتن مايع داربست پوشش هاي ساختماني تصفيه آب ضديخ بتن پورتال قروش مصالح محافظ صورت چسب بتن مايع تراز ليزري آبگرمكن ساخت_بازار رادياتور چراغ چمني تاسيسات گروت ها روشنايي دكوراسيون و تزئينات خانه پيش ساخته pvc ست كابينت سنگ نما شير بلوك سيماني سازه هاي بتني ساختبازار گچ بري پيش ساخته تاوركرين فوم بتن مصالح كامپوزيت مشعل پله پيش ساخته جارو برقي قالب داربست روغن قالب بتن اجاق گاز ساير افزودني ها لودر واش بتن چتر بتن شات كريت رنگ ساختماني سنگ ساخت و ساز كتاب ساخت تابلو برق گچ پيمانكاران پلي اتيلن تراز ليزري قالب و تجهيزات بتني پانل روكشدار pvc خدمات تخصصي جي پي اس اسپيسر بيده سنگ گرانيت ساخت پانل روكشدار pvc جك ساخت بازار دكوراسيون دوربين مدار بسته صنعتي داربست فريم در جك شيرآلات صنعتي مصالح ساختماني لوازم ساختماني تجهيزات فضاي باز سنگ مصنوعي سازه فضائي مي باشد.
قيمت ورق گالوانيزه 2*1-انواع پروفيل ساختماني-پروفيل ipe-انواع پروفيل آهني--پروفيل ساختماني چيست؟-جدول پروفيل هاي فولادي-پروفيل ويكي پديا-تعريف پروفيل-جدول اشتال ipe-انواع پروفيل آهني--شكل انواع پروفيل هاي ساختماني-انواع پروفيل پنجره-تعريف پروفيل--پروفيل ويكي پديا-پروفيل ساختماني چيست؟-انواع پروفيل هاي فولادي در ساختمان--پروفيل يعني چه-